Het wordt me vaak gevraagd. Door ouders, door vrienden en kennissen. Of ik voor of tegen het oefenen van een Cito-toets ben. Dan laat ik even in het midden of het om de Eindtoets gaat van groep 8 (die overigens allang geen Cito-toets meer heet, maar Centrale Eindtoets Primair Onderwijs – alsof dat zo lekker bekt ;)) of om een van de “tussendoor Cito’s” die we elk jaar twee keer afnemen voor rekenen, spelling, woordenschat en begrijpend lezen (een keer per jaar).
Voorstanders en tegenstanders
Het is als juf moeilijk om een positie in te nemen. Het lijkt wel alsof voorstanders en tegenstanders aan me trekken. De voorstanders vinden dat je kinderen moet laten oefenen. “Want daar gaan de resultaten door omhoog!” en “Daardoor vinden ze de toets minder eng!” en “Zo krijgen ze veel minder stress!”
Terwijl de tegenstanders het “kindermishandeling” vinden. “Dat willen die ouders alleen maar zodat ze kunnen pronken met een hoger advies!” en “Kinderen komen vanzelf wel op hun niveau terecht!”
Moeilijk dus, want voor beiden is iets te zeggen.
Waarom oefenen zeker zin kan hebben
In de tien jaar die ik intussen voor de klas mag staan (waarvan het merendeel ook voor groep 8) heb ik ervaren dat de Cito-toets oefenen zeker zin kan hebben.
Het is namelijk niet zo dat “kinderen vanzelf wel op hun niveau terecht komen”. Uiteindelijk wel ja. Dan rollen ze via het vmbo door naar de havo, doen ze een hbo-opleiding en halen ze alsnog hun master aan de universiteit.
Maar het kan ook aardig wat tijd en stappen schelen als kinderen al eerder “op hun niveau” zitten. Sommige kinderen presteren goed op de Cito-toets omdat ze daarvoor oefenen. Wanneer je als ouder (en leerkracht) denkt dat een kind net dat verschil kan maken door te oefenen, moet je dat niet laten.
Overleg met en luister naar het kind in kwestie. Die moet wel gemotiveerd zijn om extra te oefenen en weten waar hij of zij het voor doet (en vaders en moeders, dat is niet om straks op de tennisbaan te kunnen pronken met het gymnasiumadvies voor Beau-Anne ;)).
Wanneer heeft oefenen zeker geen zin?
Natuurlijk is er ook een andere kant aan het verhaal. Het heeft geen zin om een kind te laten oefenen als het dat zelf niet wil.
Ook heeft het geen zin om een kind dat overduidelijk een vmbo-tl score haalt (kijkend naar de Cito-toetsen in het leerlingvolgsysteem) eindeloos te laten oefenen en zo havo af te dwingen. Daarmee bereik je het tegenovergestelde: het kind moet er keihard voor knokken om havo te halen en zal op de havo dus elke dag keihard moeten knokken om het hoofd boven water te houden.
Vraag je eens af of je dat je kind aan wil doen (en vaders en moeders, hoe leuk is het om straks op de tennisbaan te moeten vertellen dat Beau-Anne toch een niveautje terug is gezet omdat ze het niet bol kon werken…)
Vergis je niet in de kwaliteit van het onderwijs!
Wat ik nu ga zeggen zal me ongetwijfeld duur komen te staan. Maar kijk eens goed naar de kwaliteit van het Nederlandse basisonderwijs.
De regering weigert al jaren meer geld in het onderwijs te pompen. Eindelijk komt ze over de brug na de zoveelste stakingsdreigementen, maar het is veel te laat. Het niveau van het onderwijs gaat hard achteruit.
Leerkrachten worden overal wanhopig vandaan geplukt. Het is bijna alsof je je lesbevoegdheid bijeen kunt sparen met bonuspunten van de Blokker. “Wilt u voor de klas? Komt u dan maar!”
Er staan onbevoegde leerkrachten voor de klas, de werkdruk is moordend én de kwaliteit van Pabo’s holt achteruit. Met andere woorden: aan heel veel kennis komen leerkrachten niet toe. Dat zie ik zelfs op mijn eigen school. Het zou zonde zijn als kinderen daarop slechter scoren op zo’n bepalend meetmoment als de Cito-toets.
Het niveau van ons onderwijs is niet meer wat het was. Het is dus te begrijpen dat ouders het zekere voor het onzekere kiezen en zelf gaan oefenen met hun kind.
Ben je serieus? Ga dan voor echt, goed oefenmateriaal!
Kortom, oefenen kan lonend zijn. Het moet dan wel om de juiste redenen gebeuren. Wanneer je serieus wil oefenen, moet je wel gaan voor echt goed oefenmateriaal. Denk niet dat je het redt met de websites die je om de oren vliegen, waar je gratis wat oefeningen kan maken. Ze zijn verouderd, behandelen allang niet meer de stof die nu behandeld worden en zijn zonde van je tijd.
Zelf krijg ik altijd de kriebels van commerciële bedrijven als Squla. Die verpakken het heel mooi in een spelvorm, maar slaan daarin juist voor mij de plank mis. Kinderen zijn gefocust op de punten die ze kunnen verdienen en niet op de educatieve achtergrond.
Ik wil verder niet al teveel reclame maken voor oefenmateriaal, maar ga bij voorkeur op zoek naar iets dat je samen kunt doen en zelf na kunt kijken. Zo kun je als ouder helpen waar hulp benodigd is. Het Nederlandse Bureau Bijles is al vele jaren bezig met het ontwikkelen van oefenmateriaal voor in de klas en thuis. Misschien kun je daar eens een kijkje nemen.
Je kunt geen reactie plaatsen, maar trackbacks en pingbacks zijn beschikbaar.